Harold en Maude van Colin Higgins
de eerste voorstelling in een schouwburg die ik geheel zonder medewerking van een professionele décorontwerper tot stand heb gebracht. Het was een zeer succesvol evenement, waarin de voortreffelijke amateurspelers van de Letterlievende Vereniging J.J. Cremer zichzelf overtroffen hebben, allen vooraan Ans Windhorst (die eigenlijk actrice had moeten worden) als Maude … een echte feel-good avond voor performers en publiek, waarop ik ook als regisseur met voldoening aan terug kan denken.
Tot slot werd door de burgemeester van Haarlem de Erepenning van H.M. de Koningin overhandigd.
Program text
Harold is een eenzame, neurotische jongeman van goede komaf met een obsessie voor de dood, die de aandacht van zijn moeder probeert te trekken door makabere ‘zelfmoorden’ te ensceneren. Een middel dat hij ook met succes aanwendt om de diverse, door zijn moeder aangedragen huwelijkskandidates af te schrikken.
Bij een van zijn rituele begrafenisbezoeken ontmoet hij Maud – en alles wordt anders.
Maud is een vitale dame van bijna tachtig, vol wijsheid en levenslust, anarchistisch en energiek; ze ‘leent’ auto’s met behulp van lopers, bevrijdt zeehonden uit de dierentuin, heeft haar huis gekraakt, schildert en boetseert, en heeft talloze interesses, die allemaal nieuw voor Harold zijn.
Samen beleven ze uitbundige avonturen vol groteske humor, maar delen ook melancholieke en poëtische momenten. Het is een tijd van toenadering, van ontluikend vertrouwen en intimiteit, van bevrijding, van geven en nemen – en uiteindelijk van het ultieme afscheidnemen, want aan deze unieke liefdesgeschiedenis, die met alle conventies spot, komt helaas een bitter-zoet, maar eigenlijk onvermijdelijk einde.
Door Maud heeft Harold het leven en de liefde leren kennen. Zij heeft hem geleerd de wereld op een nieuwe, zinnelijke wijze te beleven en zichzelf, met al zijn puberale problemen, in een groter verband te zien. Hij ontworstelt zich aan het verstikkende burgerlijke milieu waarin hij is opgegroeid en begint eindelijk, zijn eigen leven te leven.
‘If you want to be free, be free! / ’cause there’s a million things to be / You know that there are! / You know that there are!’ zingt Cat Stevens dan ook in de song, die hij voor de film ‘Harold and Maude’ componeerde.
Deze film is – net als bijvoorbeeld ‘The Graduate’ – één van de cultfilms uit de rebelse 60-er en 70-er jaren geworden, en heeft talloze mensen ontroerd. Met dit toneelstuk, van de hand van Colin Higgins, die ook het draaiboek voor de film schreef, presenteert Cremer één van de meest geliefde klassiekers van het moderne theater.